Bij innerlijk kind therapie werken we geregeld met meer inspannende oefeningen, met emoties en ‘verhalen’ (bijv. “hoe ging dat vroeger thuis?”). Bij traumatherapie werken we veel subtieler, veel kleiner en nóg lichamelijker. Het gaat echt om de somatische/lichamelijke ervaring, het be-leven. Eigenlijk is het gebruik van het woord 'trauma' hierbij enigszins misleidend: het gaat namelijk niet (alleen of speciaal) om grote "trauma’s", maar om alle gebeurtenissen (die kunnen ook minder groot zijn, of een herhaaldelijk of langdurig patroon van kleine voorvallen) die voor jouw zenuwstelsel te groot en te indringend waren/zijn om te verwerken. Ze gingen/gaan over jouw grenzen heen en overspoel(d)en jou.

Het zenuwstelsel reageert dan met een heel primaire reactie: vechten of vluchten. Toen we klein waren (en nu soms nog) was het echter soms/vaak niet mogelijk om te vechten of te vluchten. Wat we daarom deden is deze vecht- of vluchtreactie ‘bevriezen’, we hebben hem vast gezet in ons lijf, in ons zenuwstelsel. Dit zorgt soms nu nog steeds voor activatie (= stress) in ons systeem. De relatief nieuwe inzichten uit de traumatherapie bieden ons de kans om middels oefeningen deze reacties en bewegingen alsnog af te maken en de spanning op de natuurlijke, lichamelijke manier te ontladen. Dit is dus een heel andere manier dan hoe we normaal en in veel andere therapievormen proberen een nare ervaring te verwerken. We doen dat dan meestal met ons hoofd en raken dan al snel verzeild in “waarom?”, “had ik maar” of trucjes om “positief” te denken of onszelf af te leiden. Bij traumatherapie volgen we de natuurlijke weg: ons lichaam weet precies hoe we de stress uit ons systeem kunnen ontladen. Het enige wat wij hoeven doen is stoppen met het vastzetten en heel aandachtig (in meditatie en met “felt sense”) de sensaties van trillingen, schokjes, kou, warme, tintelingen e.d. gadeslaan. Deze ontladingen zijn meestal heel subtiel, niet te vergelijken met de ‘emotional release’ van de innerlijk kind therapie. Op deze manier komt het systeem (eindelijk) tot rust en wordt ook het zelfregulerend vermogen hersteld.

Traumatherapie kun je doen in individuele sessies en in het Weekend Traumatherapie.
Verder gebruik ik de technieken uit de traumatherapie in al mijn groepen.